მომხმარებლის უფლებების დაცვის ძირითადი პრინციპები გაეროს მიერ არის დადგენილი.
ამ საკითხზე გაეროს სამი რეზოლუცია აქვს მიღებული 1985, 1999 და 2015 წლებში, რომელთა საფუძველზეც გაეროს „მომხმარებლის უფლებების დაცვის სახელმძღვანელოა“ ჩამოყალიბებული. ეს რეზოლუციები სავალდებულო ხასიათის არაა, თუმცა, ისინი საერთაშორისო კონსენსუსის შედეგია და წარმოადგენს რეკომენდაციას წევრი სახელმწიფოებისათვის, რათა მათ მომხმარებელთა დაცვის პოლიტიკა შეიმუშაონ.
სახელმძღვანელო მომხმარებლის შემდეგ 11 უფლებას ან საჭიროებას აყალიბებს:
- ხელმისაწვდომობა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან პროდუქციასა და მომსახურებაზე.
- ინკლუზიურობა -- მომხმარებელთა მოწყვლადი ჯგუფების დაცვა.
- უსაფრთხოება -- ჯანმრთელობისა და სიცოცხლის რისკებისაგან დაცვა.
- ეკონომიკური ინტერესების დაცვა -- მოტყუებისა და მატერიალური ზიანის რისკებისაგან დაცვა.
- ინფორმაცია -- მკაფიო და ზუსტი ინფორმაცია სწორი არჩევანის გასაკეთებლად.
- განათლება -- დახმარება ამა თუ იმ სამომხმარებლო ქცევის შედეგების გაგებაში.
- ანაზღაურება -- დავების მოგვარებისა და ზიანის ანაზღაურების ეფექტიან მექანიზმებზე წვდომა.
- წარმომადგენლობა -- გაერთიანების თავისუფლება და გადაწყვეტილების მიღების პროცესში აზრის გათვალისწინება.
- მდგრადობა -- მდგრადი მოხმარების პოპულარიზაცია.
- ელექტრონულ კომერციასთან დაკავშირებული უფლებები -- მომხმარებელთა თანაბარი დაცვა, როგორც ტრადიციული, ისე ონლაინ ვაჭრობისას.
- პერსონალური ინფორმაცია -- მომხმარებლის პერსონალური ინფორმაციის დაცვა.
